Wielkanoc to najstarsze i najważniejsze święto w tradycji chrześcijańskiej, upamiętniające zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych zwyczajów związanych z tym okresem jest święcenie pokarmów. Obrzęd dzielenia się poświęconym jedzeniem podczas wielkanocnego śniadania przypomina symboliką wigilijne łamanie się opłatkiem – obie tradycje podkreślają wspólnotę i duchowe znaczenie świąt. Zwyczaj święcenia pokarmów obecny jest w Polsce od wielu pokoleń.
W wielkanocnym koszyczku najczęściej znajdują się jajka, które symbolizują nowe życie, baranek – znak zmartwychwstania, oraz sól, mająca chronić przed zepsuciem. Obok nich często pojawiają się także chleb, wędliny, chrzan, pieprz oraz świąteczne ciasta. Coraz częściej w święconce można znaleźć także owoce, słodycze czy inne produkty, które mają dla nas szczególne lub symboliczne znaczenie.
Nie ulega wątpliwości, że Wielka Sobota to dzień, w którym wiele osób udaje się do kościoła, by poświęcić przygotowany koszyczek. Warto jednak pamiętać, że choć święcenie potraw jest piękną tradycją, to jej głębszy sens tkwi w duchowym przeżywaniu Wielkanocy i refleksji nad jej istotą.